Je hele hebben en houden verwoest zien als gevolg van overstromingen door hevige onweersbuien… Of je appartement in het holst van de nacht moeten verlaten omdat een brand het gebouw in lichterlaaie zet. Daar sta je dan, opgeschrikt en verward in pyjama zonder je GSM. Aan deze scenario’s denk je liever niet teveel. Toch is het belangrijk om goed voorbereid te zijn zodat je de gevolgen zoveel als mogelijk beperkt.
De gouverneur en zijn federale dienst Noodplanning & Crisisbeheer bereiden zich voor op schijnbaar onvoorziene gebeurtenissen zodat er desgevallend snel en adequaat gereageerd kan worden en eventuele schadelijke gevolgen beperkt blijven. Deze voorbereiding gebeurt volgens onderstaande noodplanningscyclus.
Noodplanning is het geheel van voorbereiding teneinde zo snel mogelijk de nodige middelen en interventies te mobiliseren om onvoorziene beproevingen in goede banen te leiden. Deze onvoorziene beproevingen, oftewel noodsituaties, zijn gebeurtenissen met (mogelijke) schadelijke gevolgen voor het maatschappelijk leven, waarbij coördinatie van bevoegde actoren vereist is.
De principes van noodplanning en crisisbeheer zijn verankerd in wetgeving. Het Koninklijk Besluit betreffende de noodplanning en het beheer van noodsituaties van mei 2019 omvat de werking en de opdrachten van noodplanningsdiensten en nauwe partners. Samen met interventiediensten, bedrijven en burgers geven we invulling aan deze wettelijke opdrachten. De noodplanningscyclus wordt zowel op het gemeentelijk, provinciaal als nationaal niveau doorlopen.
In grote lijnen is noodplanning opgebouwd uit de volgende stappen:
Bepaalde noodsituaties kunnen enigszins voorspeld worden, bijvoorbeeld een overstroming die verwacht wordt op basis van extreme weervoorspellingen. Andere doen zich echter zeer plots voor, zoals een spoorwegincident. In beide gevallen zullen noodplannen en bijhorende procedures geactiveerd worden.
Het activeren van de keten van het crisisbeheer begint meestal met een noodoproep gericht aan de noodcentrale 112. De noodcentrale zal de bevoegde hulpdiensten verwittigen die vervolgens ter plaatse gaan en de situatie inschatten. Op basis van deze inschatting zullen de nodige processen opgestart worden. Indien de noodsituatie een multidisciplinaire aanpak vereist, zal er operationele coördinatie tussen de verschillende diensten plaatsvinden. Wanneer een incident complex is en beleidscoördinatie vergt, zal er beroep gedaan worden op de bevoegde overheden.
Wanneer het crisisbeheer afgelopen is, zal het verloop en de aanpak geëvalueerd worden.
